<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8247913914200996501\x26blogName\x3dsweet+uncertainties\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://lawreesavvy.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://lawreesavvy.blogspot.com/\x26vt\x3d-2959945412572141848', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script> <iframe src="http://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID=3054107564476057249&blogName=url.blogspot.com&publishMode=PUBLISH_MODE_BLOGSPOT&navbarType=BLACK&layoutType=CLASSIC&homepageUrl=http%3A%2F%2Furl.blogspot.com%2F&searchRoot=http%3A%2F%2Furl.blogspot.com%2Fsearch" height="30px" width="100%" marginwidth="0" marginheight="0" scrolling="no" id="navbar-iframe" frameborder="0"></iframe> <div id="space-for-ie"></div>
Welcome to lawreesavvy.blogspot.com
Wednesday, August 4, 2010Y
inspired ako

ayan, ang tagal tagal na rin pala simula nung huling binisita ko tong blogger kong to. buti nalang, kahit na nilangaw na sa kawalan ng laman, eh di ko pa rin binura.

ang saya magread back ng blog. pero mas masaya pag nabasa mo yung blog ng taong kilala mo tas yung pagkatao niya sa blog na yun, hindi malayo sa kung paano niya pinakilala niya yung sarili niya sayo. ansaya. ang overwhelming ng feeling na biglang out of the blue, biglang anlaki ng tiwala sayo ng isang tao. tipong, makwekwento niya na sayo buong buhay niya sa isang upuan. Likewise, ganun din yung feeling ng kapag walang hesitation, makwkwento mo buong buhay mo sa taong yun.

sa totoo lang, first time lang ata ako nakapag-open ng ganun sa taong hindi ko naman talaga close. Ayan tuloy close na kami. Ang saya, andami kong natututunan... andami kong narerealize. Ang pinakamahalaga dun, natutunan ko maging vocal sa nararamdaman ko which is isang impossibleng bagay kung kilala mo talaga ako, kasi unang una yung lumang version ng sarili ko idedeny pa ng todo todo kung ano man yung nararamdaman ko. Oo pranka akong tao pero pagdating sa feelings, wala. mas maasahan mo pa ang paglitaw ng blue moon kesa sa sabihin ko/pakita/paramdam ko sayo yun.


At dahil nga sa honesty na yun, ngayon, ang saya saya ko. No regrets.

On another note,gusto ko lang magpasalamat sa maraming tao.

Thanks

YOU- For the roller coaster of emotions you made me feel. I really did enjoy the whole ride. Yes getting hurt was in the package but wouldnt the ride be worth if it isnt included.

heart blue w/ glitter 10:04 AM